Sport - 140 tys. widzów oglądało Kubicę - Wiadomości, najnowsze informacje, fakty

Dzisiaj są imieniny: Maryny, Kunegundy, Pakosława



»	Kubica w bolidzie mknął po Torze Poznań [ZDJĘCIA]

»	Kubica pod wrażeniem

»	Szampan prosto od mistrza

»	Wyścigowe święto z Kubicą w roli głównej

»	Robert Kubica: Nie doczekam Grand Prix Polski

»	Zespół Kubicy zachwycony po wizycie w Poznaniu: Polacy są niesamowici

»	140 tys. widzów oglądało Kubicę

»	Kubica: czeka mnie ciężki weekend

»	Renault szuka Kubicy partnera

»	Kubica: jak zawsze dam z siebie wszystko

Home » Sport » 140 tys. widzów oglądało Kubicę

140 tys. widzów oglądało Kubicę

22. lipiec 2010 14:39:46

MOTOFAKTY.PL - MOTO-SPORT. Zainteresowanie przerosło najśmielsze oczekiwania. Wizyta Roberta Kubicy na torze przy okazji N-Gine Renault F1 Team Show zgromadziła ok. 140 tys. widzów, co jest najprawdopodobniej rekordem obiektu w Przeźmierowie.

Źródło: Infoo.pl

Tagi: Kubicę

Dodaj komentarz:

Kubica w bolidzie mknął po Torze Poznań [ZDJĘCIA]

22. lipiec 2010 14:41:00

POZNAń. Galeria zdjęć Tomasza Kamińskiego

Kubica pod wrażeniem

22. lipiec 2010 14:40:59

TVN24 WIADOMOŚCI.

Szampan prosto od mistrza

22. lipiec 2010 14:40:57

RZECZPOSPOLITA. Robert Kubica poprowadził wyścigowe renault na torze w Poznaniu w przeddzień imprezy N-Gine Renault F1 Team Show. Oglądało go ponad 140 tys. kibiców

Wyścigowe święto z Kubicą w roli głównej

22. lipiec 2010 14:40:55

SPORTS.

Robert Kubica: Nie doczekam Grand Prix Polski

22. lipiec 2010 14:40:54

GAZETA.

Copyright © 2021 http://www.wiadomosci.epliki.com.pl/

Aktualności Media Polityka Praca Rozrywka Sport

Kiedy ocknal sie z omdlenia i otworzyl oczy, wydalo mu sie, ze jest w wiezieniu. Mial wrazenie, ze lezy na twardej pryczy, w ciasnej i niskiej celi, w glebi wyraznie zarysowalo sie male, okratowane okno. Nie zaniepokoil sie tym odkryciem. �Jest noc� - pomyslal tylko. Nawet go to nie zainteresowalo, w jaki sie tu sposob dostal. Zamknal z powrotem powieki i tak lezal dluzsza chwile. Dopiero szum wiatru i glosy uswiadomily mu pomylke. Od razu przypomnial sobie miniona godzine, wszystko az do ostatniego blysku przytomnosci. Coz za historia! Leki, widziadla, urojone rozmowy, goraczkowa maligna, stek chorobliwych bredni. Stwierdzal to jednak obojetnie, bez wzruszenia, jakby w tym wszystkim nie bral bezposredniego udzialu, lecz pozostawal z daleka w roli widza. Czul sie zreszta teraz znacznie lepiej. Gdy usiadl, nie zakrecilo mu sie w glowie, minal rowniez meczacy bezwlad ciala, ktore chociaz dalekie od sprezystosci, pozwalalo juz przeciez soba kierowac. Pierwszych kilka ruchow wykonal sztywno i niepewnie, jakby byl manekinem. Jeszcze nie dowierzal. Ale gdy wyprostowal sie i stanal na nogach, wstapila w niego otucha. Nie bez zlosliwej uciechy pomyslal o policjantach, ktorych tak zrecznie umial pozostawic poza soba. Wrocila mu i sprawnosc myslenia. Orientujac sie wedlug przebytej drogi, mogl przypuscic, iz wedlug wszelkiego prawdopodobienstwa znajdowal sie gdzies w okolicy Wolkowyska. Przedostania sie do miasta wolal nie ryzykowac. Zaspokoic glod- to bylo obecnie najwazniejsze. Nie czekajac na swit, postanowil natychmiast, korzystajac z oslony nocy, wyruszyc na poszukiwanie jakiejs wsi. Byl pewny, ze instynkt go nie omyli i dobrze poprowadzi. Wygramolil sie z szalasu i poszedl w kierunku, w ktorym uczynil pierwszy krok. Przyzwyczajony do czestego przebywania w ciemnosciach, szybko oswoil sie z terenem. Po zapachu mokradel domyslil sie, ze idzie wzdluz rzeki. Bor sosnowy w tym miejscu byl wysoki i gesty, lecz brak krzakow ulatwial posuwanie sie naprzod. Juz po paru minutach Morawiec odroznial ciezkie i twardo mrok zlobiace cienie pni. Wymijal je pewnie, ozywiony ruchem szedl coraz szybciej, ostry wiatr siekl go po twarzy, nie czul jednak chlodu. Bylo mu lekko, prawie radosnie. Wsrod tego wewnetrznego upojenia tracil chwilami swiadomosc, iz znajduje sie w lesie. Wysokie szumy ogromnymi wodospadami raz po raz splywaly na ziemie, i oto, jakby zaplodnione tym ozywczym deszczem, wyrastaly nagle pod nogami puszyste trawy, wolna przestrzen lak otwierala sie dokola, wiatr nastrajal cialo pospiesznym i szerokim oddechem. Wydalo sie Morawcowi, iz tylko patrzec, a gwaltowniejszy podmuch splynie snopem swiatla, rozewrze w gorze ciemnosci i wielkie niebo nocy wstanie wysoko, pelne gwiazd wirujacych bezszelestnie: obszar bezkresny, pod ktorego bezpieczna oslona uspiona noc wolno toczy swoje pola, miasta, lasy i rzeki. Kilka razy zawadzal o wystajace korzenie, tracil rownowage, lecz machinalnie wyprostowywal sie i szedl dalej nie zauwazajac nawet potkniec. Coraz wyrazniej zdawal sobie sprawe, ze musi sie spieszyc i ani na chwile nie wolno mu zatrzymac sie i odpoczac. Mial niejasna, lecz uporczywa pewnosc, ze gdyby teraz przystanal - natychmiast wszystko by sie odmienilo. Znajdowal sie w stanie podobnym do marzenia polsennego, kiedy przezywa sie powiewne obrazy pelne napiecia nerwow, lecz wie sie jednoczesnie, iz obok, jakby o krok, stoi i czeka inna rzeczywistosc i tylko nieznaczny ruch wystarczy nieuwaznie w jej kierunku uczynic, aby jak wirom rzeki pozwolic sie jej wciagnac. Poczal go ogarniac niepokoj. Bylo mu coraz gorecej, palto zapiete pod szyje utrudnialo oddech. Rozpial je wiec, odwinal szalik, czapke zsunal z czola. Nagle poczul, ze grunt pod nogami staje sie miekki.